جاده ابریشم دریایی نیز وارد دوران اوج خود شده است.

پس از افتتاح جاده ابریشم دریایی، این تنها شکل تکمیلی جاده ابریشم زمینی قبل از سلسله های سوئی و تانگ، یعنی قرن های 6 تا 7 پس از میلاد بود.با این حال، در سلسله‌های سوئی و تانگ، به دلیل جنگ‌های مداوم در مناطق غربی، جاده ابریشم زمینی توسط جنگ‌ها مسدود شد و به جای آن، جاده ابریشم دریایی رونق گرفت.
در سلسله تانگ، همراه با توسعه فناوری کشتی سازی و ناوبری، چین مسیرهای کشتیرانی را به آسیای جنوب شرقی، تنگه مالاکا، اقیانوس هند، دریای سرخ و قاره آفریقا گشود و گسترش داد.جاده ابریشم دریایی در نهایت جایگزین جاده ابریشم زمینی شد و به کانال اصلی مبادلات خارجی چین تبدیل شد.
در سلسله سونگ، فن‌آوری کشتی‌سازی و فناوری ناوبری به طور قابل توجهی بهبود یافت و قطب‌نما به طور گسترده در ناوبری دریایی مورد استفاده قرار گرفت که توانایی ناوبری دوربرد کشتی‌های تجاری چینی را بسیار تقویت کرد.سلسله سونگ در بیشتر مواقع روابط دوستانه با کشورهای ساحلی جنوب شرقی حفظ کرد و گوانگژو به بزرگترین بندر تجارت خارج از کشور تبدیل شد.
سلسله یوان سیاست های مرکانتیلیستی را در اقتصاد اتخاذ کرد و تجارت خارج از کشور را تشویق کرد.کشورها و مناطق تجارت با چین به آسیا، آفریقا، اروپا و ایالات متحده گسترش یافتند و اولین قانون سیستماتیک و قوی مدیریت تجارت خارجی در تاریخ چین را تدوین کردند.جاده ابریشم دریایی نیز وارد دوران شکوفایی خود شده است.
مسیر جاده ابریشم دریایی سلسله مینگ به تمام جهان گسترش یافته و وارد دوره اوج شده است.هفت سفر ژنگ هه به غرب، یک فعالیت ناوبری در مقیاس بزرگ بود که توسط دولت مینگ سازماندهی شد، که به 39 کشور و منطقه در آسیا و آفریقا رسیده بود.پیشگامی برای داگاما برای باز کردن مسیرهای محلی از اروپا به هند و برای دور زدن ماژلان بود.مسیر شرق به شرق "مسیر گوانگژو-آمریکای لاتین" (1575) از گوانگژو به راه افتاد، از طریق ماکائو به بندر مانیل در فیلیپین رفت، از تنگه عبور کرد و به اقیانوس آرام رفت و به سمت شرق به سواحل غربی مکزیک رفت.